ἀναχαιτίζει

ἀναχαιτίζει
ἀναχαιτίζω
throw the mane back
pres ind mp 2nd sg
ἀναχαιτίζω
throw the mane back
pres ind act 3rd sg
ἀναχαιτίζω
throw the mane back
pres ind mp 2nd sg
ἀναχαιτίζω
throw the mane back
pres ind act 3rd sg

Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • αλεξητήρ — ἀλεξητήρ ( ῆρος), ο θηλ. ἀλεξήτειρα (Α) 1. αυτός που αποκρούει, που αναχαιτίζει 2. προστάτης, υπερασπιστής, πρόμαχος. [ΕΤΥΜΟΛ. < επαυξημένο με η θ. τού ρήματος ἀλέξω, πρβλ. μέλλ. ἀλεξήσω. ΠΑΡ. αρχ. ἀλεξητήριος] …   Dictionary of Greek

  • ανασταλτήριος — α, ο [αναστέλλω] αυτός που προκαλεί αναστολή, που αναχαιτίζει …   Dictionary of Greek

  • αντισηπτικός — ή, ό αυτός που προλαβαίνει ή αναχαιτίζει τη σήψη, καταστρέφοντας τους μικροοργανισμούς ή προλαβαίνοντας την ανάπτυξή τους …   Dictionary of Greek

  • αντισπαστικός — ή, ό (Α ἀντισπαστικός, ή, όν) (Μετρ.) αυτός που ανήκει στον αντίσπαστο ή αποτελείται από αντισπάστους αρχ. ο ικανός να αναχαιτίζει …   Dictionary of Greek

  • αστρατεία — ἀστρατεία, η (Α) [στρατεία] 1. η εξαίρεση από στρατιωτική υπηρεσία 2. η αποφυγή στρατιωτικής υπηρεσίας 3. (για την Άρτεμι) αυτή που αναχαιτίζει εισβολή …   Dictionary of Greek

  • καθαιρετικός — ή, ὁ (Α καθαιρετικός, ή, όν) [καθαιρέτης] καταστρεπτικός, αφανιστικός αρχ. 1. αυτός που ελαττώνει, αυτός που μειώνει («καθαιρετικά φάρμακα», Γαλ.) 2. αυτός που αναχαιτίζει, αυτός που σταματά, που επιβραδύνει («καθαιρετικὸν παλμῶν», Γαλ.) 3. (το… …   Dictionary of Greek

  • κατερυκτικός — κατερυκτικός, ή, όν (Α) [κατερύκω] πάπ. αυτός που περιορίζει, που αναχαιτίζει, ανασχετικός …   Dictionary of Greek

  • παύσυβρις — ι, Α (πιθ. ανάγν.) αυτός που αναχαιτίζει, που εμποδίζει την ύβρι, την αυθάδεια. [ΕΤΥΜΟΛ. Σύνθ. τού τύπου τερψίμβροτος, < θ. παυσ(ι) τού παύω (πρβλ. παῦσις) + ὕδρις] …   Dictionary of Greek

  • συστατικός — ή, ό / συστατικός, ή, όν, ΝΜΑ 1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στη σύσταση 2. αυτός με τον οποίο διαβιβάζεται σύσταση, καλή πληροφορία ή παράκληση για κάποιον («εἰ μὴ χρῄζομεν ὥς τινες συστατικῶν ἐπιστολῶν πρὸς ὑμᾱς», ΚΔ) 3. αυτός που έχει… …   Dictionary of Greek

  • φραγμός — ο, ΝΜΑ, και σφραγμός Α φράχτης (α. «κιγκλιδωτός φραγμός» β. «φραγμόν παρείρυσαν ἔνθεν καὶ ἔνθεν», Ηρόδ.) νεοελλ. 1. (ναυτ. στρ.) α) θαλάσσια ζώνη καθορισμένων ορίων, στο εσωτερικό τής οποίας κινούνται κατά καθορισμένες, επίσης, γραμμές τα… …   Dictionary of Greek

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”